Kody kreskowe 1D i 2D – co je łączy, a co dzieli? W jaki sposób pozwalają przechowywać informacje i w jakich branżach znajdują zastosowanie? Na te i inne pytania odpowiadamy w tym artykule.
Spis treści
Co to jest kod kreskowy 1D? Definicja i podstawy działania
Kod kreskowy 1D (ang. one-dimensional – jednowymiarowe), nazywany również kodem liniowym, jest sposobem kodowania informacji w jednym kierunku, w poziomie. To technologia polegająca na tworzeniu graficznego zapisu danych za pomocą układu kresek; wszystko odbywa się w oparciu o z góry ustalone reguły. Nic więc dziwnego, że jest ona wykorzystywana w identyfikacji, jak również weryfikacji towarów już od kilkudziesięciu lat.
Z wykorzystaniem kodów kreskowych 1D możliwe jest tworzenie niepowtarzalnego, indywidualnego symbolu dla każdego towaru z osobna. Jako kody liniowe, zawierają one wyłącznie dane alfanumeryczne. Mogą być mniej lub bardziej skomplikowane – w niektórych kodowane są wyłącznie liczby, a w innych na przykład dowolny znak z klawiatury.
Wśród najpopularniejszych wariantów kodów kreskowych 1D można wskazać m.in.:
- Code 39 – zawierający znaki alfanumeryczne i składający się z 9 elementów; stosuje się go powszechnie w administracji, służbie zdrowia i elektronice;
- Code 128 – stosowany w sytuacji, kiedy wymagane jest zakodowanie dużej ilości danych na niewielkiej przestrzeni;
- kod UPC (Universal Product Code) – kod opracowany w Stanach Zjednoczonych w latach siedemdziesiątych XX w. w celu m.in. usprawniania procesu sprzedaży; składa się z 12 cyfr, wśród których zapisany jest identyfikator firmy i numer produktu, a ostatnia cyfra służy do weryfikacji poprawności kodu;
- kod EAN (European Article Number) – kod stosowany głównie w Europie, stworzony na bazie standardu UPC; jednym z ich wariantów są kody EAN-13 zawierające 13 cyfr, z których pierwsze trzy stanowią prefiks GS1, zazwyczaj wskazujący kraj rejestracji kodu.
W jaki sposób można odkodować dane? Tutaj sprawdzają się zarówno ręczne, jak i stacjonarne czytniki kodów kreskowych, służące do przesyłania danych np. do kasy fiskalnej.
Czym jest kod kreskowy 2D i co go odróżnia od kodu 1D?
Kod kreskowy 2D (ang. two-dimensional – dwuwymiarowe) przybiera formę małych obrazków złożonych z czarno-białych kwadratów. W odróżnieniu do kodów kreskowych 1D, rozwiązania typu 2D przechowują informacje zarówno pionowo, jak i poziomo. Można w nich zapisywać więcej danych bez konieczności powiększania powierzchni kodu. Przyjmuje się, że kody kreskowe 1D mogą pomieścić około 30 znaków, podczas gdy 2D – nawet do kilku tysięcy. Dzięki temu kody kreskowe 2D znakomicie sprawdzają się do znakowania niewielkich przedmiotów.
Kod kreskowy 1D a 2D – różnica między nimi polega również na formie przechowywanych w nich informacji. W kodach 2D można umieszczać cyfrowe zapisy zdjęć i filmów, także dźwięku. Co więcej, nawet przy częściowym uszkodzeniu kodu dwumiarowego można z powodzeniem odczytać z niego dane. Jest to możliwe dzięki mechanizmom korekty błędów.
Wśród najpopularniejszych wariantów kodów kreskowych 2D można wymienić m.in.:
- QR (ang. Quick Response) – dzięki swojej strukturze, kod QR może być sprawnie odczytany nie tylko przed skanery, lecz również urządzenia mobilne wyposażone w aparaty fotograficzne; kod QR jest powszechnie stosowany w wielu branżach – m.in. reklamie, logistyce, edukacji czy kulturze;
- DataMatrix – to technologia rekomendowana m.in. do oznaczania komponentów elektronicznych; znajduje zastosowanie np. w przemyśle lotniczym czy farmaceutycznym;
- MaxiCode – rodzaj kodu opartego na punktach opracowany przez firmę UPS w celu usprawnienia automatycznego sortowania i śledzenia przesyłek; stosowany w logistyce;
- Aztec Code – kod, którego nazwa wywodzi się od zastosowanego w nim charakterystycznego wzoru, przypominającego aztecką piramidę – w tego typu kodach dane są kodowane w koncentrycznych warstwach, wokół umieszczonego centralnie wzoru; w odróżnieniu od wielu innych kodów, Aztec Code nie wymaga zachowania otaczającej go pustej przestrzeni, znajdując zastosowanie m.in. w transporcie, do oznaczania biletów.
Jakie dane można przechowywać w kodzie kreskowym 2D?
Kody kreskowe 2D będą doskonałym wyborem, jeśli zależy nam na zakodowaniu większej ilości danych na tej samej przestrzeni. W praktyce mowa tu o podstawowych parametrach – poza cenami produktów, mogą to być również:
- szczegółowe dane przekazane przez producenta,
- numery seryjne,
- data produkcji,
- instrukcja obsługi,
- rozmiary produktów,
- opis przetwarzania,
- ostrzeżenia,
- historia produktu,
- list przewozowy,
- faktura.
Projektujesz urządzenie, które poza wyświetlaczem będzie wyposażone również w skaner? Skontaktuj się z nami – pomożemy dobrać optymalne rozwiązania, zarówno do wizualizacji, jak i odczytu danych.